پیا مینہہ تیراں دا وسدا اے، وچ صابر زُہرہ جایا اے
مہمان بنا کے اُمت نے گھُٹ پانی توں ترسایا اے
تلوار تے تیر شبیر لئی، تن عابد دا زنجیر لئی
دربار دا دُکھ ھمشیر لئی، تطہیر دا سر تے سایا اے
ویلا آخری میرے پیر دا اے،کی حال ربا ھمشیر دا اے
وچ سجدے سر شبیر دا اے، تلوار دا سر تے سایا اے
ہویا حال نثار کی غازی دا،سر لہہ گیا پاک نمازی دا
منصوبہ ثقیفہ سازی دا، اونہاں لوکاں توڑ چڑھایا اے
مہمان بنا کے اُمت نے گھُٹ پانی توں ترسایا اے
تلوار تے تیر شبیر لئی، تن عابد دا زنجیر لئی
دربار دا دُکھ ھمشیر لئی، تطہیر دا سر تے سایا اے
ویلا آخری میرے پیر دا اے،کی حال ربا ھمشیر دا اے
وچ سجدے سر شبیر دا اے، تلوار دا سر تے سایا اے
ہویا حال نثار کی غازی دا،سر لہہ گیا پاک نمازی دا
منصوبہ ثقیفہ سازی دا، اونہاں لوکاں توڑ چڑھایا اے
