نویاں نویاں گھاتاں ہر تھاں ون سونّے جال
بندہ بندہ چائی پھردا پھائیاں پھندے نال
اِک اِک ساہ نوں ترسن ایتھے ٹُردیاں پھردیاں لاشاں
ربّا تیرے بندیاں کیتا اے کی بندیاں دا حال
کنب جاندی اے دھرتی رب دی ویخ کے اُچّی ماڑی نوں
جس دے آڈھ گواہنڈے سَوں جان روندیاں بُھکھے بال
عُمر دی بُھبھل تھلے سَوں گئے جیون دے انگیارے
ڈھل گیا سِر توں سورج انجم ، آ گیا وقت زوال
